Mishka Kamadev is een romanticus met een te groot verlangen naar passie, roem en rijkdom. Voor de buitenwereld leidt hij een glamourbestaan, maar zijn innerlijk raakt verscheurd. Het ene moment is hij
The God of House Music in het nachtleven, het andere moment is hij verzorger van zijn ongeneeslijk zieke vrouw. Mishka zoekt vergetelheid in drank en pillen, stort zich in een affaire met de hartsvriendin van zijn vrouw, en op de beurs verliest hij zijn fortuin. En dan overvalt zijn oude jeugdliefde hem met een verbijsterende mededeling. Hoe legt hij alles uit aan zijn stervende vrouw?  

Fragment: ‘Mish, ik heb iets gezien,’ zei ze. ‘Het voelde als een diepe slaap waarin ik wakker was. Eerst werd alles donker, heel donker, en in dat donker ontstond een klein gaatje waar heel fel licht doorheen scheen en in die bundel van licht ontstond een opening waar ik doorheen werd gezogen. Het was geen droom, ik was in een eindeloos bewustzijn, verbonden met Het Al. En in een stilte die al het geluid had weggezogen, hoorde ik iets wat mooier was dan de mooiste muziek. Zo vreemd maar zo vertrouwd. Ik vloog door een oneindige leegte en ik merkte ineens dat er een klein meisje bij me was. In een wit jurkje zweefde ze naast me en ze hield mijn hand vast. Ze sprak tot me zonder woorden, maar haar boodschap was kristalhelder. Amor Fati, gebaarde ze. Liefde voor het noodlot, het liefhebben van het onvermijdelijke.’

Fragment: Iedereen is op zoek naar geluk, iedereen wil gelukkig zijn, maar niemand weet wat dat is, gelukkig zijn. Je kunt het niet vastpakken, het is ongrijpbaar, al kun je het soms even vasthouden. Het is onzichtbaar, toch herkennen we het als het er is, en missen we het als het ontbreekt. Het is iets en niets. Iets als een gelukkig leven bestaat niet, het hoogste geluk in ons bestaan is een aaneenschakeling van enkele geluksmomenten.